Πέτρος Περσάκης έχει βραβευτεί με χάλκινο μετάλλιο στους κρίκους το 1896.


Εθνικός ΓΣ έχει βραβευτεί με χάλκινο μετάλλιο στους ομαδικό δίζυγο το 1896.

Ομάδα ρυθμικής έχει βραβευτεί με χάλκινο μετάλλιο  το 1896.

Δημοσθένης Ταμπάκος έχει βραβευτεί με ασημένιο μετάλλιο στους κρίκους το 2000.

Θωμάς Ξενάκης έχει βραβευτεί με ασημένιο μετάλλιο στην αναρρίχιση επί κάλω το 1896.



Πανελλήνιος ΓΣ έχει βραβευτεί με ασημένιο μετάλλιο  στο ομαδικο  το 1896.

Δημοσθένης Ταμπάκος έχει βραβευτεί με χρυσό μετάλλιο στους κρίκους το 2004.

Νικόλαος Ανδρικόπουλος έχει βραβευτεί με χρυσό μετάλλιο στους κρίκους το 1896.



Ιωάννης Μελισσανίδης έχει βραβευτεί με χρυσό μετάλλιο σε ασκήσεις εδάφους το 1896.

 

Ιωάννης Μητρόπουλος έχει βραβευτεί με χρυσό μετάλλιο στους κρίκους το 1896

TA ΜΕΤΑΛΛΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ

Η Ελλάδα έχει συνολικά 10 μετάλλια (4 χρυσά, 3 ασημένια, 3 χάλκινα) στη γυμναστική. Από αυτά εννέα είναι από την ενόργανη (τα περισσότερα το 1896) κι ένα στη ρυθμική.

• Χρυσά: 4
• Ασημένια: 3
• Χάλκινα: 3
• Σύνολο: 10                                                                                                                                          Χρυσά
• Ιωάννης Μητρόπουλος: κρίκοι (1896)
• Νικόλαος Ανδριακόπουλος: αναρρίχηση επί κάλω (1896)
• Ιωάννης Μελισσανίδης: ασκήσεις εδάφους (1996)
• Δημοσθένης Ταμπάκος: κρίκοι (2004)

        Ασημένια

• Θωμάς Ξενάκης: αναρρίχηση επί κάλω (1896)
• Πανελλήνιος Γ.Σ.: δίζυγο ομαδικό (1896)
• Δημοσθένης Ταμπάκος: κρίκοι (2000)

         Χάλκινα

• Πέτρος Περσάκης: κρίκοι (1896)
• Εθνικός Γ.Σ.: δίζυγο ομαδικό (1896)
• Ομάδα ρυθμικής: (2000)

Η ΕΝΟΡΓΑΝΗ ΓΥΜΝΑΣΤΙΚΗ ΣΤΟΥΣ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ

Η γυμναστική περιλαμβάνεται στους Ολυμπιακούς Αγώνες από την Α΄ Ολυμπιάδα του 1896 στην Αθήνα και αποτελεί ένα από τα βασικά ολυμπιακά αθλήματα. Το 1928 στην Ολυμπιάδα του Άμστερνταμ προστέθηκαν και τα γυναικεία αγωνίσματα γυμναστικής.
Ως το 1980 στις Ολυμπιάδες γινόταν μόνο η ενόργανη γυμναστική. Από το 1984 στο Λος Άντζελες προστέθηκε και η ρυθμική γυμναστική που είναι καθαρά γυναικείο άθλημα. Το 2000 στο Σίδνεϊ μπήκε το τραμπολίνο.
Αγώνες ενόργανης γυμναστικής υπήρχαν και στους μεσοολυμπιακούς του 1906 στην Αθήνα.

ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ

Οι Ολυμπιακοί Αγώνες είναι αθλητική διοργάνωση πολλών αγωνισμάτων που γίνεται κάθε τέσσερα χρόνια. Η καταγωγή των αγώνων είναι η Αρχαία Ελλάδα, και έχουν αναβιωθεί από τον Γάλλο βαρώνο Πιέρ ντε Κουμπερτέν στα τέλη του 19ου αιώνα. Οι Αγώνες της Ολυμπιάδας, γνωστοί και ως Θερινοί Ολυμπιακοί, τελούνται κάθε τέσσερα χρόνια από το 1896 και μετά, με εξαίρεση τις χρονιές κατά τη διάρκεια των Παγκόσμιων πολέμων. Το 1924 άρχισαν ειδικοί Ολυμπιακοί Αγώνες, οι Χειμερινοί Ολυμπιακοί, για χειμερινά αθλήματα. Από το 1994 οι χειμερινοί αγώνες δεν γίνονται πια την ίδια χρονιά με τους Θερινούς Ολυμπιακούς


Στους Ολυμπιακούς του 2000 οι αθλητές αγωνίστηκαν σε 28 κύριες κατηγορίες αθλημάτων σύμφωνα με τη ΔΟΕ. Αυτές οι κύριες κατηγορίες όμως αντιπροσωπεύουν στην πραγματικότητα 34 διαφορετικά αθλήματα. Μόνο πέντε από αυτά τα αθλήματα ήταν συνέχεια στο πρόγραμμα των Ολυμπιάδων από το 1896: στίβος, ποδηλασία, ξιφασκία, γυμναστική και κολύμβηση. Αν το 1896 η κωπηλασία δεν ακυρωνόταν λόγω άσχημου καιρού, θα ήταν επίσης σε αυτόν τον κατάλογο.
Στους χειμερινούς Ολυμπιακούς υπάρχουν 7 αθλήματα, ή 15 εάν καταμετρήσουμε τα αθλήματα που υπάρχουν σε γενικές κατηγορίες όπως skiing και πατινάζ. Από αυτά τα cross country skiing, Καλλιτεχνικό πατινάζ, χόκεϋ επί πάγου, nordic combined, ski jumping και speed skating έχουν διεξαχθεί σε όλους τους χειμερινούς Ολυμπιακούς. Επίσης το Καλλιτεχνικό πατινάζ και το χόκεϋ επί πάγου διεξήχθησαν σαν μέρος των θερινών Ολυμπιακών πριν ακόμα καθιερωθούν οι χειμερινοί Ολυμπιακοί.
Τα τελευταία χρόνια η ΔΟΕ έχει προσθέσει καινούργια αθλήματα στο πρόγραμμα για να προσελκύσει νέους θεατές. Μερικά παραδείγματα είναι το snowboarding και beach volleyball. Η ανάπτυξη των Ολυμπιακών σημαίνει ότι μερικά όχι και τόσο δημοφιλή αγωνίσματα, όπως τα (μοντέρνο πένταθλο), και άλλα "ακριβά" (white water canoeing) μπορεί να χάσουν την θέση τους στο Ολυμπιακό πρόγραμμα. Από το 1920 μέχρι σήμερα η ΔΟΕ δεν έχει αφαιρέσει κανένα αγώνισμα από το πρόγραμμα, αλλά αυτό είναι μια πιθανότητα μετά τους Ολυμπιακούς του 2004 αν αυτά δεν μπορέσουν να μπουν στο πρόγραμμα.

Μέχρι το 1992 οι Ολυμπιακοί περιλάμβαναν επίσης και αγωνίσματα "επίδειξης". Η προσπάθεια ήταν αυτά τα αγωνίσματα, τα οποία δεν ήταν στο πρόγραμμα των Ολυμπιακών, να μπορέσουν να παρουσιαστούν σε ένα μεγάλο ακροατήριο. Οι νικητές των αγωνισμάτων αυτών δεν θεωρούνται επισήμως Ολυμπιονίκες. Συνήθως τα αγωνίσματα αυτά ήταν δημοφιλή μόνο στην φιλοξενούσα χώρα, υπάρχουν όμως περιπτώσεις που διεθνώς γνωστά αθλήματα έχουν επιδειχθεί. Μερικά από αυτά τα αγωνίσματα όπως το μπέιζμπολ και το curling κατάφεραν να μπουν τελικά στο επίσημο πρόγραμμα των αγώνων.

ΤΑ ΟΡΓΑΝΑ ΤΗΣ ΕΝΟΡΓΑΝΗΣ

 Τα όργανα της ενόργανης γυμναστικής είναι:

Μονόζυγο                             Μερικές ασκήσεις που μπορούμε να κάνουμε 

                                              στο μονόζυγο είναι πατητό,περιστροφή κά.                                      

     

Μονόζυγο  

                                                                                                                                  Πολύζυγα           

Το δίζυγο στην ενόργανη γυμναστική χρησιμοποιείται για ασκήσεις δύναμης, όπως και τα πολύζυγα.

                                                                                                                                

Τραμπολίνο

Στο τραμπολίνο οι πιο πολλές ασκήσεις είναι ασκήσεις εδάφους.

Ίππος

Χρησιμοποιείται για ασκήσεις δύναμης αλλά και για πολλές άλλες ασκήσεις.

Δοκός

    Πραγματοποιούνται πολλές ασκήσεις εδάφους αλλά και πολλές άλλες

                                  

Έδαφος

Πραγματοποιούνται ασκήσεις όπως κυβίστιση, κατακόρυφο, ρόδα, ροντάντ, χειροκυβίστιση κά.

        

Κρίκοι

Πραγματοποιούνται πολλές ασκήσεις εδάφους

H ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΕΝΟΡΓΑΝΗΣ ΓΥΜΝΑΣΤΙΚΗΣ

Η Ενόργανη Γυμναστική είναι ενταγμένη στο Πρόγραμμα των Ολυμπιακών Αγώνων από το 1896 .Η πρώτη σύγχρονη Ολυμπιάδα στην Αθήνα το 1896 – Παναθηναικό Στάδιο – ανέδειξε χρυσό ολυμπιονίκηστους κρίκους τον Ιωάννη Μητρόπουλο . Μετά την πρώτη Σύγχρονη Ολυμπιάδα οι Έλληνες γυμναστέςσχεδόν εξαφανίστηκαν από το ολυμπιακό στερέωμα για 75 περίπου χρόνια . Το 1971 έγιναν οι πρώτοιΠανελλήνιοι Αγώνες με νικητές το Νίκο Γραμματικάκη και τη Νούλη Γιαννιτσοπούλου . Προπονητές ήταν
τότε ο καθηγητής Ιωάννης Σατρατζέμης - με συνεργάτη το Νίκο Σιδηρόπουλο - και η σύζυγος του Ούγγρουτεχνικού του στίβου Γκιούλα Αντάλ , Κορνηλία ( Νέλλυ ) Αντάλ - Τσάπο στη Θεσσαλονίκη . Το 1972 ηΕλλάδα αρχίζει να εμφανίζεται σε Βαλκανικούς Αγώνες . Η πρώτη παρουσία Ελλήνων αθλητών εκτός τωνΒαλκανίων έγινε το 1978 στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα στο Στρασβούργο , όπου ο Μίλτος Ιορδάνου ήταν144ος και ο Μίμης Γιαννουλίδης 147ος . Ήταν σίγουρο ότι η ελληνική ενόργανη γυμναστική ήταν ουραγόςπαρά το γεγονός ότι όλα αυτά τα χρόνια πέρασαν από το άθλημα μεγάλα ταλέντα όπως οι : ΓιώργοςΓιουβάνης , Νίκος Γερόλυμος , Χριστόφορος Καυκαλάς , Σπύρος Πρασσάς και Μίλτος Ιορδάνου στην αρχή.Ακολούθησαν οι : Χρήστος Κασιόλας , Θανάσης Κοσμίδης , Κώστας Σιούτης , Αλέκος Δούμπας , ΧάρηςΛουπάκης , Δημήτρης Νιφοράτος και αργότερα οι : Παντελής Ταγτελενίδης , Γιώργος Αγγέλου , Θεόδωρος
Ξενιτόπουλος , Χρήστος Ψαθάς , Γιώργος Σερταρίδης κ.ά.Μικρή αναλαμπή ήταν η πρόκριση της Φωφώς Βαρβαριώτου το 1988 στην Ολυμπιάδα της Σεούλ , που
δεν κατάφερε όμως ν ' ανέβει στο βάθρο των νικητών .Το άθλημα της ενόργανης γυμναστικής αρχίζει να αναπτύσσεται ραγδαία με την έλευση του Γιάννη Μελισσανίδη στις αρχές της δεκαετίας του 1990 . Εκατό (100) χρόνια είχε να πάρει η ελληνική γυμναστική μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες . Οι διακρίσεις και το χρυσό μετάλλιο του Μελισσανίδη στις ασκήσεις εδάφους στην Ολυμπιάδα της Ατλάντας ( 1996 ) άλλαξαν τη σελίδα της ελληνικής γυμναστικής . Ακολούθησε το ασημένιο μετάλλιο του Δημοσθένη Ταμπάκου στους κρίκους στην Ολυμπιάδα του Σίδνευ ( 2000 ) και το χρυσό μετάλλιο του ίδιου στους κρίκους πάλι στην Ολυμπιάδα της Αθήνας ( 2004 ) .
Ακολούθησαν οι : Βλάσης Μάρας και Βασίλης Τσολακίδης που εντυπωσίασαν στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Γάνδης ( 2001 ) .